Ξυπνάμε το πρωί.
Και τι υπέροχο να βρίσκεται το δωμάτιό σου μέσα στη Χώρα της Φολεγάνδρου!
Ανοίγεις την πόρτα κι αμέσως μπροστά σου όλα μοιάζουν με ζωγραφιά. (το ξέρω, γλυκερή και στερεοτυπική η περιγραφή, αλλά αλήθεια, παιδιά, είναι κούκλα η Χώρα. ΚΟΥΚΛΑ!)
Ευχαριστιόμαστε τον υπέροχο καφέ και το πρωινό μας στο “ΠαρασAgas”.
Κάθε πρωί φτιάχνω το σαντουιτσάκι μου όπως ακριβώς το θέλω, τσιμπάμε και καμιά βάφλα –έτσι για την παρέα… Πρώτο γαλήνιο άραγμα της ημέρας.
Και ξεκινάμε πρωινή βόλτα στην Χώρα!
(έχει υπέροχες σκιές, είναι από εκείνες τις περιπτώσεις, που στον πρωινό σου περίπατο δε θα σε ζαλίζει τρελά ο ήλιος)
Γιατί κοιτάνε όλοι από κει;
Νάτος κι ο Πέτράκης. Ντίρλα απ΄το πρωί,ε; 
Ματσάτα. Απίστευτο φαγητό. Δίπλα κάτι περίεργοι τύποι που θα φάνε ματσάτα.
Περνάμε την είσοδο και νάτο μπροστά μας:
Το περίφημο Κάστρο της Χώρας!
Αμυντική αρχιτεκτονική του παρελθόντος, που μας χάρισε ένα αληθινό κομψοτέχνημα
Τελειώνετε με τις πόζες! Μπείτε στο Κάστρο, να το δούμε!
Καθαριότητα στο Κάστρο. Και ξεκούραση, μετά από...2 λεπτά.
Δυο λαλούν και τρεις χορεύουν.
Μαγεμένοι, πάμε δίπλα ακριβώς, προς την Πούντα!
Στο χείλος του γκρεμού, στα 200 μέτρα ύψος, η θέα είναι συγκλονιστική.
-Από ψηλά βγαίνουμε και πιο λεπτοί, να ξέρεις, Σοφούλα μου...
Το μαλλί πάνω, έχει φύγει ήδη για άλλο νησί
Tourist? Tourist? Από εκεί παίρνουμε το scooter μας και φεύγουμε για μπάνιο!
Το πρόγραμμα έχει Αγκάλη – η αγαπημένη μας παραλία- και μετά φαγητό στο top of the top, σε κορυφαίο στέκι του νησιού, στην Άνω Μεριά.
Απόγευμα, επιστροφή στη βάση μας.
Μέσα σ’ ένα εικοσάλεπτο έχουμε ανέβει στην Παναγιά, που στέκει επιβλητικά πάνω από τη Χώρα.
Κατεβαίνουμε και περνάμε για μια καλησπέρα από τον φίλο μας τον Ανδρέα Μπονάτσο, με το κατάστημα που όλοι αγαπούν στο νησί!
Η Χώρα έχει πάντοτε μια ιδιαίτερη γαλήνη.
Ακόμα και Δεκαπενταύγουστο, με φουλ κόσμο, δε θα νιώσεις ένταση, δε θα στρεσαριστείς. Είναι μαγικό αυτό που συμβαίνει.
Κοιτάξτε! Ένας ωραίος τύπος έρχεται! (εντελώς τυχαία ήμουν εγώ).
-GIA SOU, KOKLA!
Ήταν μια πόρτα. Κι ένας Πέτρος.
Κι η πόρτα είπε στον Πέτρο: Ώρα να φύγεις, δε βγάζει πουθενά η σχέση μας.
Η μία πλατεία μετά την άλλη, μια ισιάδα καλοσχεδιασμένη, με ολόλευκα σπιτάκια πάνω στον βράχο. Μοναδική !
Καλώστηνα την πέρδικα -με την παντελόνα!
Δύει ο ήλιος.
Ο ιδανικός φωτισμός.
Έφτασε η ώρα για τη Σοφούλα:
Fashion Φωτογράφιση στη Χώρα της Φολεγάνδου!
Στο μεταξύ, βοηθώ μια καλή γιαγιούλα, η οποία εντελώς τυχαία μου δείχνει τον δρόμο για το κορυφαίο παγωτατζίδικο του “Θείου”.
Κατάθεση ψυχής.Και κάνω ρεπεράζ, τσεκάρω μαγαζιά, γιατί το βράδυ έχουμε να πιούμε και τα ποτά μας.
Ξεκινάμε απ’ το BaRaki.
Όπατις..
Όπατις και άλατις!
Α, ήρθε κι αυτός...
Αλήθεια, ρε φίλε! Φύγε, χαλάς τις φωτογραφίες!
Ναι. Αυτή ήταν άλλη μια τυπική μέρα στη Φολέγανδρο.
Στο νησί, που αγαπήσαμε.
Και προσπαθούσε με κάθε τρόπο να μας δείξει, πως κι εκείνο μας αγάπησε.
P.S. Κάνουμε την περατζάδα μας στα μικροσκοπικά μπαράκια της Χώρας, με ωραίο κόσμο να κάθεται στα πεζούλια και ν’ απολαμβάνει τα καθαρά ποτά και τις κουβέντες. Και φυσικά εμείς καταλήγουμε στο αγαπημένο μας στέκι: Ζήτω η Λότζια!
