Απ’ την αρχή το ‘χα κανονίσει στο μυαλό μου- εντελώς μουλωχτά.
Με το που θα πλησιάζαμε στο Μεγάλο Χωριό, παρόλο που είχαμε κανονισμένο εκπληκτικό φαγητό, θα το έπαιζα ιστορία, υπογλυκαιμία κτλ και θα μπούκαρα στο σωστό μέρος για επικό γαλακτομπούρεκο!
Έτσι κι έγινε.
Μπήκαμε στα γρήγορα στο καφενείο της κυρα-Παρασκευής κι αμέσως ήρθε ζεστό, ζεστό απ’ το ταψί το διάσημο γαλακτομπούρεκο του Καρβέλη!
Έκσταση!
Μιλάμε για κάτι ασύλληπτο... 
Τελείωνε κορίτσι μου, να πάρουμε κι άλλο κομμάτι... Κι εκεί κάνω την κίνηση ματ.
Αναλαμπή της στιγμής.
«Δε μας φέρνετε κι ένα εκμέκ κανταΐφι, μιας κι είστε στο πόδι»;
ΤΟ ΕΠΟΣ!Αποφεύγω το αγριεμένο ύφος της Σοφίας και πριν προλάβει να πει «…μα, θα φάμε σε λίγο, τι πας και κάνεις πάλι, θα σκάσεις, δε θα μπορείς να κουν…», βρίσκεται μπροστά μου ένα μοσχομυριστό σπιτικό γλυκό και ξεκινώ αμέσως την τίμια μάχη μου.
Και ναι! Το εκμέκ κανταΐφι θα έλεγα πως ήταν ανώτερο κι από το γαλακτομπούρεκο!
Μάλιστα, κύριοι! Τολμώ και το λέω!
Ιερόσυλο θα με χαρακτηρίσουν κάποιοι φανατικοί του είδους, αλλά οφείλω δημοσιογραφικά να μοιραστώ την εμπειρία-ντοκουμέντο και να δηλώσω ειλικρινώς πως άνετα θα έτρωγα ένα ολόκληρο ταψί, τώρα που σας γράφω στο laptop μου αυτές εδώ τις λέξεις.
Μη το φοβάσαι, θα το ρίξει μπόι... 
P.S. Το road trip συνεχίζεται (με γεμάτο στομάχι είναι η αλήθεια) σε Μικρό Χωριό, Κορυσχάδες, Κλαυσί και Προυσσό. Μας περιμένουν μαγικά τοπία κι υπέροχοι άνθρωποι.
Το Γαλακτομπούρεκο του Καρβέλη
Μεγάλο Χωριό 361 00
