Με το που μπαίνουμε στο μαγαζί, ο Τάκης βάζει ψωμί να ψήνεται στο τζάκι και φέρνει κρασί απ’ το δικό του αμπέλι.
Τέτοια σκηνικά μας αρέσουν.
Αυθεντικά!
Έτσι μου ρχεται να φάω και τη φωτογραφία...Η Ταβέρνα της Αρετής στις πανέμορφες Καρυές της Λακωνίας, είναι το αγαπημένο μας στέκι για σπιτικό φαγητό.
Η Αρετή φέρνει ραδίκια (απ’ τον κήπο της), σαγανάκι, επική σκορδαλιά με καρύδια (οπωσδήποτε θα την παραγγείλεις) και χειροποίητη μελιτζανοσαλάτα.
Μιλάμε για έπος! 
Στο βάθος, ο σύζυγός της ο Τάκης, συνεχίζει με τις ώρες τη διαλογή των καρυδιών – ο τόπος φημίζεται για το εκπληκτικό του καρύδι. Το χωριό λέγεται και Αράχωβα (καρυδότοπος), θα ξετρελαθείς μόλις δοκιμάσεις.
Κι όσο περνάνε από μπροστά του με τα κιλά τα καρύδια, τόσες πιο πολλές ιστορίες μας λέει.
Όπως για το κρυφό κελάρι της ταβέρνας.
Ιστορίες από την Κατοχή, για την οικογένεια που κρυβόταν εκεί από τους Γερμανούς.
Όσο πιο πολλά καρύδια περνάνε από τα χέρια της Αρετής και του Τάκη, τόσες πιο πολλές και οι συναρπαστικές διηγήσεις.
Μιλάμε για πολύ καρύδι όμως...Αχ! Στο τραπέζι έρχεται το παστό με τ’ αυγά!
Βεργάδι (κατσικάκι) στιφάδο, σκέτο αριστούργημα!
Σπιτικά σουτζουκάκια με μακαρόνια και γίδα βραστή!
Τι ωραία οι άνθρωποι!
Και τι ωραίο φαγητό!
Από εκείνες τις περιπτώσεις που τα δυο τους συμβαδίζουν.
Ευτυχώς το ξενοδοχείο μας βρίσκεται πολύ κοντά στην ταβέρνα. Να πάμε να ρίξουμε κανά ξεγυρισμένο υπνάκο, γιατί έχουμε σκάσει απ’ το φαί.
P.S. Ήταν μια γεμάτη μέρα, με ατελείωτες βόλτες στα ονειρεμένα χωριά του Πάρνωνα, στις Καρυές, στη Βαρβίτσα, στη Βαμβακού και τα Τζίτζινα (Πολύδροσο). Αυριο έχει εκδρομή προς Άγιο Πέτρο κι Άνω Δολιανά.
Καρυές 230 67
