Μπορεί να σε πιάσει απροετοίμαστο μια τέτοια εμπειρία.
Να μη μπορείς να φανταστείς, πόσο βαθιά μέσα σου μπορεί να σκάψει.
Ζήσαμε το ελληνικό Πάσχα στην Πόλη.
Κι είναι κάτι, που δε θα ξεχάσουμε ποτέ.
Γι’ αυτό και το μοιραζόμαστε.
Νιώσαμε Δέος στην Αγια-Σοφιά (δες εδώ το photostory μας).
Αλλά εκείνη η στιγμή, που νιώσαμε μέσα μας το αληθινό νόημα της λέξης «κατάνυξη», ήταν στη δεύτερη Ανάσταση, στην Αγία Τριάδα.
Στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης, λίγα μέτρα από την Πλατεία Ταξίμ και την πολύβουη Istiklal , δίπλα σε αμέτρητες σημαίες της Τουρκίας, βρίσκεται η περίφημη εκκλησιά της Αγίας Τριάδας.
Χτισμένη το1880. Στα γεγονότα του ΄55 υπέστη καταστροφές και λεηλασίες. Κι όμως στέκει εκεί.
Μαζί με τους ελάχιστους Ρωμιούς της Πόλης.
Εκεί κι εμείς. Μαζί τους.
Παίρνεις βαθιά ανάσα. Ακούς τη λειτουργία.
Νιώθεις – σαν πρώτη φορά – τη λειτουργία.
Το προηγούμενο βράδυ κάναμε Ανάσταση στο Πατριαρχείο.
Εδώ είχε κόσμο. Πολλοί οι Έλληνες και οι ορθόδοξοι ταξιδιώτες από κάθε γωνιά του πλανήτη.
«Χριστός Ανέστη»!, «Να ‘μαστε Όλοι γεροί»!
Για να μπεις στο ιερό του Αγίου Γεωργίου, πρέπει να φτάσεις πολύ νωρίς. Αλλά δε χρειάζεται. Στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως θα προσκυνήσουμε και θα περπατήσουμε, με την ησυχία μας το επόμενο πρωί.
Πασχαλινό πρωινό στο Πατριαρχείο.
Γαλήνη, Ευλάβεια κι ένα μεγάλο Ταξίδι στην Ιστορία.
Δες εδώ πως είναι το Πατριαρχείο, δες την περιήγησή μας.
Κι αμέσως μετά, μια μεγάλη – κι αληθινά συγκινητική βόλτα στο Φανάρι.
Στη Γειτονιά των Ρωμιών, στις ανηφοριές και στα χρωματιστά δρομάκια, στα παλιά αρχοντικά και στη Μεγάλη του Γένους Σχολή. Μια Ελλάδα, που νοσταλγείς – χωρίς να την έχεις ζήσει, αλλά την κουβαλάς μέσα σου.
Και το παραδοσιακό πασχαλινό τραπέζι μας περιμένει στο ελληνικό ταβερνάκι, δίπλα στο Πατριαρχείο. Είναι ο Μπαρμπα-Βασίλης, αξίζει να το δεις εδώ.
Και οι έντονα συναισθηματικά φορτισμένες στιγμές συνεχίζονται.
Στην ασιατική πλευρά της Κωνσταντινούπολης, στο πανέμορφο Καντίκιοϊ (Kadıköy) – στην Χαλκηδόνα των Ελλήνων, με τον μεγάλο ομογενειακό πληθυσμό), θα ζήσουμε κάτι υπέροχο.
Πρώτα θα συναντήσουμε, στην καρδιά της συνοικίας, το εκκλησάκι της Αγίας Ευφημίας, το μοναδικό που γλίτωσε απ’ τη μανία των διώξεων του ’55.
Κι αμέσως μετά, μας περιμένει ίσως η πιο δυνατή στιγμή του ταξιδιού μας στην Πόλη. Στην αριστοκρατική συνοικία των Ρωμιών, στο μαγικό Μόδι, ανακαλύπτουμε έναν κρυφό θησαυρό.
Στο υπόγειο ενός τούρκικου εστιατορίου υπάρχει ένα κρυφό εκκλησάκι, που ελάχιστοι γνωρίζουν.
Δες εδώ το VIDEO με την κρυμμένη εκκλησία στην ασιατική πλευρά της Πόλης.
Η περιπλάνηση μας στην Κωνσταντινούπολη των Ελλήνων, μας βγάζει μέχρι τα Πριγκιπόνησα. (Δες εδώ την αξέχαστη κρουαζιέρα μας στην Πρώτη, στην Αντιγόνη, στη Χάλκη και στην Πρίγκιπο).
Στη Πρίγκιπο, φτάνουμε στο περίφημο Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά. Εδώ, που συμβαίνει κάτι μοναδικό και βαθιά ανθρώπινο:
Κάθε χρόνο, 23 Απριλίου, επισκέπτονται τη Μονή χιλιάδες μουσουλμάνοι, που θεωρούν θαυματουργή την εικόνα του Αγίου κι ενώνουν τις προσευχές τους μ’ εκείνες των χριστιανών.
Αξίζει να το ζήσεις.
Αξίζει να νιώσεις την καθησυχαστική ανάσα αυτού του τόπου.
Αξίζει κάθε στιγμή, κάθε σου βήμα, κάθε εικόνα.
P.S. Θέλουμε να γεμίσουμε ένα ποτήρι κρασί και να ευχηθούμε – έστω και μέσω τεχνολογίας – στους δικούς μας.
Και το κρασί αυτό το πίνουμε στο ιστορικό μαγαζί που ίδρυσε το 1898 ένας Έλληνας της Πόλης.
«Χρόνια Πολλά» σε όλες και σε όλους!
Να μαστε Γεροί κι Ανθρώπινοι,
να Ονειρευόμαστε και ν’ Ανταμώνουμε!
